Είχα σκοπό να γράψω νωρίτερα για αυτό το χωριό της Ανδαλουσίας, αλλά το κάνω σήμερα διότι για κακή μου τύχη παρακολούθησα το τελευταίο μισάωρο μιας πρωινής εκπομπής, όπου είχαν καλεσμένο τον κομμουνιστή δήμαρχο Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο.
Ας ξεκινήσω με την κατάληξη του ενός από τους δύο παρουσιαστές στο κλείσιμο της εκπομπής: "Σας μεταφέραμε σε κάτι διαφορετικό, σε μία ουτοπία, αν υποθέσουμε ότι λειτουργούν έτσι τα πράγματα". Πάνω σε αυτή την πρόταση θα κουβεντιάσουμε για κάποια ερωτήματα, αλλά πρώτα ας περιγράψω τι συμβαίνει στην κοινότητα της Marinaleda και τι ειπώθηκε στην εκπομπή.
Η κοινότητα αριθμεί 2500-3000 κατοίκους, δεν έχει ανεργία, δεν έχει αστυνομικούς και τα σπίτια της νοικιάζονται με 15 ευρώ το μήνα. Ο
δήμαρχός της επανεκλέγεται εδώ και 31 χρόνια και σε ερώτηση του περίφημου δημοσιογράφου, "μα καλά, δεν επιτρέπεται η ατομική ιδιοκτησία, πώς είναι δυνατόν?", εκείνος απάντησε, "η γη δεν ανήκει σε κανέναν, η γη δεν αγοράζεται, η γη ανήκει σε όλους". Επόμενη απορία του ίδιου αδέκαστου κυνηγού ειδήσεων ήταν: "Οι αντίπαλοί σας σας κατηγορούν για δικτάτορα..." Ο δήμαρχος απλά είπε: "Γίνονται ελεύθερες εκλογές κάθε 4 χρόνια και εκλέγομαι με περίπου 75% των ψήφων", για να καταλήξει ο φωστήρας, "ε, έχετε μια πλειοψηφία".
Στη Marinaleda λοιπόν, η στέγαση, η εργασία, ο πολιτισμός, η εκπαίδευση και η υγεία θεωρούνται δικαίωμα. Μια θέση στον παιδικό σταθμό με όλα τα γεύματα κοστίζει 12 ευρώ το μήνα. Ο Γκορντίγιο με περηφάνια τονίζει πως "εδώ δεν έχουμε χωροφύλακες, θα ήταν μια άχρηστη σπατάλη", σε ερώτηση για τη ασφάλεια των πολιτών. Σε επόμενη ερώτηση για τη φορολογία, απαντά ότι "ναι, καταβάλουμε φόρους στην κυβέρνηση, αλλά όταν εκείνη τους αυξάνει εμείς μειώνουμε τους αντίστοιχους της κοινότητας, ώστε να μην επιβαρύνουμε τον κόσμο".
Την εβδομάδα που άλλες πολεις στη Ισπανία γιορτάζουν το Πάσχα, στη Marinaleda γιορτάζουν την ειρήνη, χωρίς βέβαια να απαγορεύεται και η θρησκευτική λιτανεία, η οποία πάντα είναι διακριτική, με την πομπή της να περνάει από τους δρόμους του χωριού. "Ο δήμαρχός τους είναι τρελός", λένε στο γειτονικό χωριό. "Ενώ εμείς οι άλλοι Ισπανοί κάνουμε θρησκευτικές λιτανείες, εκείνοι κάνουν επί 5 μέρες πάρτι". Πολλοί νέοι από τη Σεβίλλη, τη Γρανάδα, τη Μαδρίτη, πηγαίνουν για να γιορτάσουν με τους χωρικούς της Marinaleda.
Η τελειωτική, από όλες τις απόψεις, ερώτηση της δημοσιογραφάρας ήταν: "Εσείς εκεί οι κομμουνιστές έχετε ωραίες γυναίκες"? Ο Γκορντίγιο έσκασε στα γέλια και είπε: "Όσο ωραίες είναι και οι δικές σας".
Το σημαντικότερο μέρος της ιστορίας είναι το οικονομικό σκέλος. Ο αγροτικός συνεταιρισμός El Humoso, η έκταση του οποίου απαλλοτριώθηκε το 1986 από έναν τσιφλικά είναι η κύρια πηγή δουλειάς και εσόδων. Αποτελείται απο περίπου 12000 στρέμματα γης και οι συνεταίροι εργάζονται 39 ώρες τη εβδομάδα, από τη Δευτέρα ως το Σάββατο. Οι συγκομιδές συσκευάζονται στο μικρό εργοστάσιο Humar Marinaleda που βρίσκεται στη μέση του χωριού και στο οποίο εργάζονται περίπου 60 γυναίκες και 4-5 άντρες. Τα προϊόντα πωλούνται κυρίως στην Ισπανία. Τα έσοδα του συνεταιρισμού δε μοιράζονται, αλλά επενδύονται και πάλι στο συνεταιρισμό για να δημιουργηθούν δουλειές. Γι' αυτό στο χωριό δεν υπάρχουν άνεργοι. Όμως ακόμη και σε εποχές που δεν υπάρχουν αρκετές γεωργικές δουλειές για όλους, οι μισθοί καταβάλλονται.
Ας κουβεντιάσουμε λοιπόν για ορισμένα ερωτήματα, σχετικά με το δημοσιογράφο. Πού την παρατήρησες τη ουτοπία κύριε Πουλιντζεράτε? Γιατί δεν αμφισβητείς με την ίδια ευκολία τις δηλώσεις των στελεχών της κυβέρνησης Γιωργάκη, που φιλοξενείς καθημερινά στο πλατό? Συγκρίνοντας αυτά που ζεις καθημερινά με αυτά που σου περιέγραψε ο δήμαρχος που καταλήγεις? Η Ελλάδα είναι ο παράδεισος? Γιατί παρακαλώ καθ' όλη τη διάρκεια της συνέντευξης είχες τίτλο "το τελευταίο κομμουνιστικό μέρος στον κόσμο"? Τί φοβάσαι επιτέλους? Ότι ο Γιωργάκης δεν είναι σοσιαλιστής? Τί φοβόμαστε όλοι μας κύριοι και κυρίες? Πόσο χειρότερα πρέπει να γίνουν τα πράγματα για να ξυπνήσουμε επιτέλους?
Τσάγια!!!
Ας ξεκινήσω με την κατάληξη του ενός από τους δύο παρουσιαστές στο κλείσιμο της εκπομπής: "Σας μεταφέραμε σε κάτι διαφορετικό, σε μία ουτοπία, αν υποθέσουμε ότι λειτουργούν έτσι τα πράγματα". Πάνω σε αυτή την πρόταση θα κουβεντιάσουμε για κάποια ερωτήματα, αλλά πρώτα ας περιγράψω τι συμβαίνει στην κοινότητα της Marinaleda και τι ειπώθηκε στην εκπομπή.
Η κοινότητα αριθμεί 2500-3000 κατοίκους, δεν έχει ανεργία, δεν έχει αστυνομικούς και τα σπίτια της νοικιάζονται με 15 ευρώ το μήνα. Ο
δήμαρχός της επανεκλέγεται εδώ και 31 χρόνια και σε ερώτηση του περίφημου δημοσιογράφου, "μα καλά, δεν επιτρέπεται η ατομική ιδιοκτησία, πώς είναι δυνατόν?", εκείνος απάντησε, "η γη δεν ανήκει σε κανέναν, η γη δεν αγοράζεται, η γη ανήκει σε όλους". Επόμενη απορία του ίδιου αδέκαστου κυνηγού ειδήσεων ήταν: "Οι αντίπαλοί σας σας κατηγορούν για δικτάτορα..." Ο δήμαρχος απλά είπε: "Γίνονται ελεύθερες εκλογές κάθε 4 χρόνια και εκλέγομαι με περίπου 75% των ψήφων", για να καταλήξει ο φωστήρας, "ε, έχετε μια πλειοψηφία".
Στη Marinaleda λοιπόν, η στέγαση, η εργασία, ο πολιτισμός, η εκπαίδευση και η υγεία θεωρούνται δικαίωμα. Μια θέση στον παιδικό σταθμό με όλα τα γεύματα κοστίζει 12 ευρώ το μήνα. Ο Γκορντίγιο με περηφάνια τονίζει πως "εδώ δεν έχουμε χωροφύλακες, θα ήταν μια άχρηστη σπατάλη", σε ερώτηση για τη ασφάλεια των πολιτών. Σε επόμενη ερώτηση για τη φορολογία, απαντά ότι "ναι, καταβάλουμε φόρους στην κυβέρνηση, αλλά όταν εκείνη τους αυξάνει εμείς μειώνουμε τους αντίστοιχους της κοινότητας, ώστε να μην επιβαρύνουμε τον κόσμο".
Την εβδομάδα που άλλες πολεις στη Ισπανία γιορτάζουν το Πάσχα, στη Marinaleda γιορτάζουν την ειρήνη, χωρίς βέβαια να απαγορεύεται και η θρησκευτική λιτανεία, η οποία πάντα είναι διακριτική, με την πομπή της να περνάει από τους δρόμους του χωριού. "Ο δήμαρχός τους είναι τρελός", λένε στο γειτονικό χωριό. "Ενώ εμείς οι άλλοι Ισπανοί κάνουμε θρησκευτικές λιτανείες, εκείνοι κάνουν επί 5 μέρες πάρτι". Πολλοί νέοι από τη Σεβίλλη, τη Γρανάδα, τη Μαδρίτη, πηγαίνουν για να γιορτάσουν με τους χωρικούς της Marinaleda.
Η τελειωτική, από όλες τις απόψεις, ερώτηση της δημοσιογραφάρας ήταν: "Εσείς εκεί οι κομμουνιστές έχετε ωραίες γυναίκες"? Ο Γκορντίγιο έσκασε στα γέλια και είπε: "Όσο ωραίες είναι και οι δικές σας".
Το σημαντικότερο μέρος της ιστορίας είναι το οικονομικό σκέλος. Ο αγροτικός συνεταιρισμός El Humoso, η έκταση του οποίου απαλλοτριώθηκε το 1986 από έναν τσιφλικά είναι η κύρια πηγή δουλειάς και εσόδων. Αποτελείται απο περίπου 12000 στρέμματα γης και οι συνεταίροι εργάζονται 39 ώρες τη εβδομάδα, από τη Δευτέρα ως το Σάββατο. Οι συγκομιδές συσκευάζονται στο μικρό εργοστάσιο Humar Marinaleda που βρίσκεται στη μέση του χωριού και στο οποίο εργάζονται περίπου 60 γυναίκες και 4-5 άντρες. Τα προϊόντα πωλούνται κυρίως στην Ισπανία. Τα έσοδα του συνεταιρισμού δε μοιράζονται, αλλά επενδύονται και πάλι στο συνεταιρισμό για να δημιουργηθούν δουλειές. Γι' αυτό στο χωριό δεν υπάρχουν άνεργοι. Όμως ακόμη και σε εποχές που δεν υπάρχουν αρκετές γεωργικές δουλειές για όλους, οι μισθοί καταβάλλονται.
Ας κουβεντιάσουμε λοιπόν για ορισμένα ερωτήματα, σχετικά με το δημοσιογράφο. Πού την παρατήρησες τη ουτοπία κύριε Πουλιντζεράτε? Γιατί δεν αμφισβητείς με την ίδια ευκολία τις δηλώσεις των στελεχών της κυβέρνησης Γιωργάκη, που φιλοξενείς καθημερινά στο πλατό? Συγκρίνοντας αυτά που ζεις καθημερινά με αυτά που σου περιέγραψε ο δήμαρχος που καταλήγεις? Η Ελλάδα είναι ο παράδεισος? Γιατί παρακαλώ καθ' όλη τη διάρκεια της συνέντευξης είχες τίτλο "το τελευταίο κομμουνιστικό μέρος στον κόσμο"? Τί φοβάσαι επιτέλους? Ότι ο Γιωργάκης δεν είναι σοσιαλιστής? Τί φοβόμαστε όλοι μας κύριοι και κυρίες? Πόσο χειρότερα πρέπει να γίνουν τα πράγματα για να ξυπνήσουμε επιτέλους?
Τσάγια!!!
Ο χορτάτος κώλος του "δημοσιογράφου" απλά κατάλαβε πόσο άχρηστος είναι σε μία δίκαιη κοινωνία.
OXΙά
19/9/10, 6:24 μ.μ.Το θέμα είναι ότι ύπάρχουν πολλοί άχρηστοι κώλοι στο γραφικό χωριό μας...τυχαίο???
Θεόφραστος
11/10/10, 4:25 μ.μ.