Οι φίλοι μας τα ΖΩΑ...

Αρχικά, οφείλω να ζητήσω μια τεράστια συγνώμη από όλα τα συμπαθή τετράποδα πλάσματα αυτού του κόσμου που επιβιώνουν και ολοκληρώνουν το βιολογικό τους κύκλο βάσει ενστίκτου, αλλά πάντοτε με έναν αξιοπρόσεχτο σεβασμό στην ύπαρξη και το σκοπό τους. Διότι, το είδος του ζωικού βασιλείου στο οποίο θα αναφερθώ σήμερα θα αποτελούσε ντροπή και ξεφτίλα ακόμη και για αυτά τα άλογα όντα.

Οι φίλοι μας ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ, εεε με συγχωρείτε, ΤΑ ΖΩΑ. Κοίτα πως μπορεί να μπερδευτεί κανείς στα καλά καθούμενα!

Βιολογικός κύκλος του είδους: Μετά τη γέννηση και έως το πέρας της εφηβείας μοιάζουν με πολλά παρεμφερή είδη αυτού του κόσμου. Συμπεριφέρονται σχεδόν φυσιολογικά, αλλά πάντοτε διακρίνονται από μια αξιοζήλευτη πειθαρχία και τάξη. Κατά την ενηλικίωση και ωρίμανση των χαρακτηριστικών τους, οι φίλοι μας αποκτούν ιδιαίτερη περιβολή και αναπτύσσουν αμυντικούς μηχανισμούς προστασίας, αφού ποτέ δεν επιτίθενται αυτοβούλως (βλ. γκλοπ, ασπίδα, περίστροφο, κράνος κ.λπ.). Προχωρώντας στα επόμενα βιολογικά στάδια, όπου εμφανίζεται και η τάση για ζευγάρωμα, βασικό τους μέλημα αποτελεί η διαιώνιση του είδους, μην τυχόν και εξαλειφθούν και τι θα γίνουν τα υπόλοιπα ζωντανά. Μεγαλώνοντας και γερνώντας αποκτούν πείρα σε διάφορα ήδη κυνηγιού. Στο κυνήγι του ΑΓΡΟΤΗ όπου εφαρμόζεται τρύπημα λάστιχων και καταστροφή ρεζερβουάρ με τη χρήση ζάχαρης. Στο κυνήγι του ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ όπου εντελώς τυχαία εμφανίζονται μπροστά από κάτι άλλα καλόπαιδα, γνωστό τάγμα ιπποτών αν δεν κάνω λάθος (αυτό δε σημαίνει ο σταυρός στην ασπίδα;;;;;). Στο κυνήγι του ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥ έξω από τη γνωστή ζούγκλα της Βουλής, όπου ασκούνται σε ένα ευχάριστο και ξεκούραστο, αφού δε θέλει και ιδιαίτερη προσπάθεια, χόμπι, του ξυλοφορτώματος των γέρων. Στο κυνήγι του ΜΑΘΗΤΗ, του ΦΟΙΤΗΤΗ, του ΕΡΓΑΤΗ σε διάφορους δρόμους, λιμάνια, εργοστάσια.

Πραγματικά, ο ρόλος τους είναι τόσο σημαντικός στο ταξίδι της ζωής, που αν τύχει και συμβεί καμιά πρόωρη απώλεια (φτου φτου φτου, μακρυά από μας) όλο το ζωικό βασίλειο θρηνεί για το χαμό.

Μα, αφού μόνο αμύνονται, γιατί έχουν τόσους εχθρούς;;;

Δε φταίνε οι φίλοι μας. Φταίνε οι ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ!!! Τους προκαλούν. Αν προστεθεί και το γεγονός ότι είναι βάσει ενστίκτου, που λέγαμε, εκπαιδευμένοι να αναγνωρίζουν μόνο συγκεκριμένες απειλές (βλ. το σκύλο του Παβλόφ) και να επιδίδονται στο αντίστοιχο κυνήγι, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς γιατί ποτέ δεν κυνηγούν ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΥΣ, ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ, ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ και άλλα συναφή της τροφικής αλυσίδας.

Για τους τελευταίους τρέφουν μεγάλη αγάπη. Αφού το λέει και το γνωστό τραγουδάκι: "Συνεργάααα...συνεργάααααααααα....συνεργάτες μου πιστοί!!!!" Το χτυπάς το αφεντικό;;; Το δαγκώνεις το χέρι που σε ταΐζει;;;;;

Όξωωωωωωωωωωω ΖΩΑ!!!

Τσάγια!!!