Δεν υπάρχει...

Αυτή η χώρα δεν υπάρχει, απλά!

Πως την έλεγαν τη φανταστική χώρα του Πίτερ Παν; Χώρα του Ποτέ; Έτσι νομίζω.

Λες και είμαι εκείνος ο Πέτρος (στα Ελληνικά, γιατί μας περιτριγυρίζουν οι πατριώτες) λοιπόν, και όποτε γουστάρω σκορπάω τη μαγική σκόνη της Χαράς (σαν το μαγικό χόρτο της Θ.13, κατάλαβες τώρα) και διακτινίζομαι σε νύχτες μαγικές και ονειρεμένες αλά Τσιτσάνη.

Πετάω στα ουράνια και παρατηρώ την εξωπραγματική κατάσταση, η οποία κυριαρχεί στα μυαλά και στις ψυχές σας.

Παρακολουθώ τις κουβέντες περί Βίας, η άσκηση της οποίας είναι Πάντοτε Φασιστική. Παρακολουθώ τις αντιπαραθέσεις περί Νόμιμης Άμυνας και Σαφαριών στους δρόμους της χώρας. Σε λίγο θα βλέπω τις γιαγιάδες, μετά τη βόλτα στην υπεραγορά χάρις στη βοήθεια του προσωπικού τους Χ.Α.ίτη, να μαγειρεύουν στην κουζίνα τους με το G3 παρά πόδα και να πλέκουν πουλόβερ με το καλάσνικοφ επί του μπράτσου της πολυθρόνας.

Πετάω πάνω από τις στέγες των σπιτιών σας σαν άλλος Μίκυ-Μπάτμαν, ακούγοντας τις συζητήσεις και τους προβληματισμούς σας. Βασικά, ακούγοντας τον ήχο της τηλεόρασης, η οποία διαμορφώνει τις κουβέντες σας στην πραγματικότητα.

Ξαφνικά, εκεί στην ονειρική περατζάδα μου, ακούω τη ροζογάλαζη κόντρα για τον επαναστάτη του youtube. Βγήκε ο Άρης στο βουνό; Μήπως έχω μεταφερθεί 60 χρόνια πίσω; Όχι ρε κουτά, βγήκε ο Παπάρης στο διαδίκτυο να δώσει οδηγίες για αντάρτικο πόλης, για σχηματισμούς, για μάχες, για παράνομες ομάδες κ.λπ. Το επαναστατικό μου φρόνημα, αν και αναστημένο, με ωθεί σε ένα αυθόρμητο γέλιο...χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα! Ρε τι τραβάμε. Μετά την Ειρηνική περάσαμε στη Διαδικτυακή Επανάσταση του Ροζ! Συντονίσου στο νετάκι να πάρεις οδηγίες δράσης...χαχαχαχαχαχα.

Παράλληλα, ακόμη και για το κατούρημά σου, πριν οδεύσεις προς τη λεκάνη και το καζανάκι σου, πρέπει να επικοινωνήσεις με τις Βρυξέλλες, μη τυχόν και πιτσιλίσεις πουθενά που δεν πρέπει. Για τα σχολειά στις Ευρώπες, για τα φάρμακα στις Ευρώπες, για τις συντάξεις στις Ευρώπες. Σας παρακαλώ κ. Ευρώπη μου, κάτσε να Επαναδιαπραγματευτούμε μπας και λιγδώσει το αντεράκι μας!

Και ξαφνικά, τελειώνει η παπαρόσκονη η μαγική και ξυπνάω ιδρωμένος στο κρεβάτι μου. Διαπιστώνω βέβαια, ότι η πτήση μου ήταν πέρα για πέρα ρεαλιστική και καθόλου φανταστική. Ένα είναι το κόμμα στην Ελλάδα, ε το κίνημα με συγχωρείτε! ΠΑΣΟΚ ρε! Αυτό μας πήδηξε κυβερνώντας τόσες δεκαετίες. Αυτό μετέτρεψε του δεξιούληδες της ΝΔ σε κεντρώους της μάσας, μήπως φάνε κι εκείνοι τίποτα χάρις στο Κέντρο. Αυτό έφερε τον Καρατζαφύρερ στα υπουργεία σου και τα φασιστάκια στη Βουλίτσα. Αυτό ξαναχτίζεται, αναδημιουργείται από τις στάχτες του, με χρώμα ροζ αντί πράσινο και γουστάρεις να σε ξανακυβερνήσει για άλλα 30 χρόνια.

Δεν μπορείς χωρίς ΠΑΣΟΚ! Δεν μπορείς!

Τσάγια!!!