Ο Θεόφραστος...

Ίσως κάποιοι να αναρωτηθείτε σχετικά με το ψευδώνυμο Θεοφραστος. Η επιλογή δεν ήταν καθόλου τυχαία.

Καλό είναι να μπορούμε να εκτιμούμε τη γνώση, την επιστήμη, τη φιλοσοφία, ειδικά όταν αυτή αναπτύχθηκε 2000 χρόνια πριν.

Ο Θεόφραστος λοιπόν στην εποχή του, πραγματικά τα 'έσπαγε', όπως θά' λεγαν και οι πιτσιρικάδες. Εκείνος ουσιαστκά δημιούργησε τους όρους 'βιοποικιλότητα', 'διασταυρώσεις', 'ποικιλίες' για τους φυτικούς οργανσμούς. Ήταν ένας από τους πρώτους πειραματιστές. Ανακάλυψε και ταξινόμησε πολλά φυτικά είδη με βάση συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Γνήσιος μαθητής του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη άφησε πίσω του πλούσιο έργο, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου δυστυχώς δε σώζεται. Πέραν της βοτανκής και της ζωολογίας, έγραψε και για τον ανθρώπινο χαρακτήρα. Στους Χαρακτήρες, ο Θεόφραστος περιγράφει τα εσωτερικά και ψυχικά γνωρίσματα ανάλογα με το ήθος των ανθρώπων.

Κρατήστε λοιπόν αυτό το όνομα, διότι συχνά πυκνά θα αναφερόμαστε σε αυτόν το σπουδαίο άνθρωπο.

Τσάγια!!! 

2 σχόλια :: Ο Θεόφραστος...

  1. Είμαι περίεργος να μάθω τι έγραψε ο Θεόφραστος για τον ανθρώπινο χαρακτήρα. Πόσο ήθος τελικά χωράει σε ένα άδικο από την φύση του πλάσμα.
    Την καλησπέρα μου.

  2. Δε συνηθίζω να αντιγράφω αποσπάσματα, αλλά ρίξε μια ματιά και πες μου πόσους σου θυμίζει η περιγραφή του Θεόφραστου περί αναισθησίας???

    Ἡ ἀναισθησία, ἂν θέλῃς νὰ τὴν ὁρίσῃς, εἶναι νωθρότης τῆς ψυχῆς εἰς λόγους καὶ πράξεις. Ἰδοὺ δὲ τί λογῆς ἄνθρωπος εἶναι ὁ ἀναίσθητος 1. Ἀφοῦ λογαριάσῃ μὲ τὰς ψήφους 2 καὶ κάμῃ τὸ ἄθροισμα, ἐρωτᾷ τὸν παρακαθήμενον “πόσον εἶναι”.— Ἐνῷ κατηγορεῖται καὶ μέλλει νὰ παρουσιασθῇ εἰς τὸ δικαστήριον πρὸς ἀπολογίαν, λησμονεῖ τὴν δίκην καὶ φεύγει εἰς τὸν ἀγρόν του.— Εἰς τὸ θέατρον κοιμᾶται κατὰ τὴν παράστασιν καὶ εἰς τὸ τέλος μένει μόνος.— Ἀφοῦ ἔφαγε πολύ, σηκώνεται τὴν νύκτα διὰ φυσικήν του ἀνάγκην καὶ τὸν δαγκάνει ὁ σκύλος τοῦ γείτονός του 3.— Λαμβάνει ὁ ἴδιος κάτι καὶ τὸ ἀποθέτει, ἔπειτα δὲν ἠμπορεῖ νὰ τὸ εὕρη.— Ὅταν εἰδοποιηθῇ ὅτι κάποιος φίλος του ἀπέθανε, διὰ νὰ παρευρεθῇ εἰς τὴν κηδείαν, ἀφοῦ μελαγχολήσῃ καὶ κλαύσῃ λέγει ‘ἀγαθῇ τύχῃ 4’ (ἡ ὥρα ἡ καλή).— Εἶναι ἱκανὸς νὰ πάρῃ μαζί του καὶ μάρτυρας, ὅταν πηγαίνῃ νὰ εἰσπράξῃ χρήματα ποὺ τοῦ χρεωστοῦν.— Ἐνῷ εἶναι χειμών, ἐπιπλήττει τὸν δοῦλον, διότι δὲν τοῦ ἀγόραοε ἀγγούρια.— Ἀναγκάζει τὰ παιδία του νὰ γυμνάζωνται εἰς τὸ τρέξιμο καὶ τὴν πάλην καὶ προξενεῖ εἰς αὐτὰ ὑπερκόπωσιν.— Εἰς τὸν ἀγρόν του βράζει ὁ ὶδιος φακῆν καὶ ρίπτει εἰς τὴν χύτραν δύο φορὰς ἅλας, ὥστε τὴν κάνει νὰ μὴ τρώγεται.— Ἐνῷ βρέχει 5 (τὴν νύκτα), λέγει ‘εὐχάριστον εἶναι (τὸ φῶς) τῶν ἄστρων’ ὅταν οἱ ἄλλοι λέγουν “εἶναι σκοτάδἰ πίσσα”. Ἂν κανεὶς τὸν ἐρωτήσῃ ‘πόσοι νεκροὶ νομίζεις ὅτι ἐπέρασαν ἀπὸ τὴν πύλην 6 τοῦ νεκροταφείου, ἀποκρίνεται ‘τόσοι, ὅσους εἴθε νὰ εἴχαμε ἐγὼ καὶ σύ’.