Θέατρο σκιών...

Το παραβάν στήθηκε, οι μουσικοί πήραν τη θέση τους πίσω από τη σκηνή, το τραγούδι του Καραγκιόζη ξεκίνησε να παίζει σε μια παράσταση που διαρκεί τουλάχιστον 200 χρόνια σε αυτό τον τόπο.

Το τελευταίο μέρος της φαρσοκωμωδίας θα μπορούσε να αναφέρεται στον πρωταγωνιστή Καραγκιόζη που ανακρίνει τα τεμπελόπαιδά του για τις κουτσουκέλες τους. Μήπως διαφέρει αυτή η εικόνα από τα δελτία ειδήσεων που καθημερινά ρωτάνε αν ήξερε ο ΓιωργοΚωστάκης για τα χρέη? Μιλάμε για μεγάλο ταλέντο στην ηθοποιία. Αναρωτιούνται όλοι οι "έγκριτοι" λες και προσπαθούν να βρουν πετρέλαιο. Το μυαλό του μπαρμπαΜήτσου έτσι κι αλλιώς έχει φύγει για μακρινό ταξίδι προ πολλού.

Και το ερώτημα είναι: Έχει καμιά σημασία αν ήξερε ή όχι? Έχει καμιά σημασία αν ό, τι έγινε, έγινε τυχαία, από λάθος ή επίτηδες και σχεδιασμένα? Θα άλλαζε κάτι? Για να αναγνωριστεί σε κάποιον το δικαίωμα του λάθους, δεν πρέπει να έχει κάποιες στοιχειώδεις ικανότητες? Ποιό είναι το προσόν του ΓιωργοΚωστάκη? Το άρμεγμα???

Οι ομοιότητες με το θέατρο σκιών είναι τόσο εμφανείς που πρέπει κανείς να είναι τυφλός για να μην τις βλέπει. Πόσες φορές δεν ακούς κυραΚατίνα τον εκάστοτε πρωταγωνιστή να σου λέει, "μου χρωστάς δύο, σου χρωστάω τέσσερα, δώσε μου έξι και είμαστε πάτσι"? Απλά, ο "ευχαριστώ την Αμερική", πριν κάποια χρόνια, αυτό το σημείο του θεατρικού το άναγε σε πραγματική επιστήμη. Της έδωσε και όνομα. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ!!!

Το ζητούμενο είναι πότε θα εμφανιστεί ο μπαρμπαΓιώργος. Διότι μέχρι στιγμής, απουσιάζει, είναι εξαφανισμένος. Πρέπει να δηλώσει παρόν και να αρχίσει τα κατακέφαλα. Αλλά οι σφαλιάρες πρέπει να έχουν διάρκεια, διότι ο Καραγκιόζης συνεχώς θα αναγεννάται.

Ποιό είναι το πρόβλημα? Ποιός θα παίξει το ρόλο του φουστανελά με το στυλιάρι? Έχετε κοιταχτεί τελευταία στον καθρέφτη και δεν εντοπίζετε κανέναν?

Τσάγια!!!