Ο χορός του Πολέμου

Στην Ελλάδα, όλα τα αισθήματα και συναισθήματα, καθώς και όλα τα βιώματα, οι χαρές και οι συμφορές γίνονται πάντοτε χορός και τραγούδι. Ιστορικά, οι Έλληνες χόρευαν για να ξεγελάσουν, να τιμήσουν και να εξευμενίσουν τους Θεούς, ειδικά όσο οι τελευταίοι τους έμοιαζαν στις συνήθειες, στις αδυναμίες και στις υπερβολές.

Οι Έλληνες είμαστε λαός επιστημόνων και φιλοσόφων, λαός τεχνιτών και καλλιτεχνών, αλλά και λαός αγωνιστών και πολεμιστών. Έτσι, δε θα μπορούσαμε παρά να κάνουμε τον Πόλεμο Χορό! Πλήθος πολεμικών χορών δημιουργήθηκαν και χορεύονταν πριν τις μάχες και σώζονται μέχρι σήμερα, προκειμένου να μας θυμίζουν από που ερχόμαστε, αλλά και πόσο έχουμε εξευτελιστεί.

• Πυρρίχιος!

• Πεντοζάλι!

• Τσέστος!

 

Αυτό είναι ένα δείγμα τις κουλτούρας που μας διακατείχε κάποτε. Υπήρχαν εποχές, όπου οι άντρες μετράγανε για τις πράξεις και τα έργα τους και όχι για τις μπαρούφες που έλεγαν. Μετράγανε για την αυτοθυσία τους και όχι για τον φιλοτομαρισμό τους. Μετράγανε επειδή ο καβάλος των παντελονιών τους ζύγιζε οκάδες και όχι για τις γεμάτες τσέπες τους. 

Θα έρθει εκείνη η ώρα που οι γκάιντες του πολέμου θα ξαναηχήσουν.

Ο Εχθρός είναι καταρχήν ΕΝΤΟΣ αδέρφια!

Τσάγια!!!