Η πολλή δουλειά...τρώει τον αφέντη.

Πόσες φορές έχουμε προφέρει τη συγκεκριμένη φράση στις συζητήσεις με φίλους και γνωστούς? Πού να ξέραμε ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα την ακούγαμε και θα αναρωτιόμαστε "μα καλά, πλάκα με κάνεις ρε φιλαράκι"? Με το παχύ παχύ λάμδα των Σαλονικιών!

Τελικά, όποιος την "κατέβασε" αυτή την κουβέντα είτε ήταν "αφέντης" πράγματι οπότε δούλευαν άλλοι για πάρτη  του, είτε "αυτοδημιούργητος" κι έπηζε όλη τη μέρα στη δουλεία, είτε απλά "τεμπέλης".

Στις μέρες μας, αφέντες είναι λίγοι και μάλιστα κληρονομούντες τον τίτλο, αυτοδημιούργητοι απλά δεν υπάρχουν και τεμπέληδες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν.

Όταν το βασικό μας ζήτημα είναι η ύπαρξη έστω και "λίγης" δουλειάς, τότε είναι τουλάχιστον ειρωνικό να είμαστε πλεονέκτες. Για φαντάσου, πλεονέκτες στη δουλειά...έλα Αλέκο!!!...μιλάμε για καινούργια ανέκδοτα. Κι όμως, αυτή είναι η πραγματικότητα...να στέλνεις ένα σωρό βιογραφικά...να περνάς ένα κάρο συνεντεύξεις...και να ακούς "τα προσόντα σου είναι πολλά", "δεν μπορώ να σε πληρώσω αυτά που πρέπει", "χρειάζεσαι προϋπηρεσία" κ.λπ. Ειδικά αυτό το τελευταίο είναι για πολλές καρπαζιές. Πού θα τη βρει ρε φιλαράκι την προϋπηρεσία ο οποιοσδήποτε στο αντικείμενό του εάν ό εργοδότης που προσφέρει δουλειά σε αυτό δεν τον προσλαμβάνει?

Βέβαια υπάρχουν και αυτοί που δουλεύουν 12 ώρες τη μέρα και αμείβονται για 8, εάν είναι τυχεροί. Πολλά μπορούμε να πούμε για αυτούς, να τους επαινέσουμε, να τους κατηγορήσουμε, να τους λυπηθούμε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αναγκάζονται να το κάνουν. Δεν είναι μαζοχιστές.

Μπορούμε να περιμένουμε να αλλάξουν τα πράγματα? Μπορούν, για παράδειγμα, οι μεταλλεργάτες στη Νάουσα που είδαν τα ορυχεία και τα μεταλλεία να κλείνουν σε μια νύχτα ως αποτέλεσμα της πραγματικά επαναστατικής ΠΑΣΟΚοσοσιαλιστικής πολιτικής να ελπίζουν ότι θα αλλάξει κάπως η κατάσταση? Για μένα μια είναι η λύση. Οργανώνεσαι μαζί με του συναδέλφους σου, καταλαμβάνεις τα ορυχεία και ξεκινάς τη δουλειά. Προσπαθείς να στήσεις και μια φόρμουλα επεξεργασίας της πρώτης ύλης όσο και όπως μπορείς και έπειτα να διοχετεύσεις το προϊόν στις αγορές. Να δεις για πότε θα το καταστήσεις ανταγωνιστικό και θα έχεις και δουλειά. Αν θα υπάρξουν αντιδράσεις? Βεβαίως και θα υπάρξουν. Και τα ΜΑΤ θα εμφανιστούν και ο στρατός μη σου πω. Ε και? Τι έχεις να χάσεις? Κατεστραμμένος δεν είσαι έτσι κι αλλιώς? Τι παραπάνω μπορούν να σου κάνουν? Να σου στερήσουν την ελευθερία σου? Γιατί, ήσουν ποτέ πραγματικά ελεύθερος?

Τσάγια!!!