"Ελευθερία ή Θάνατος"!!!
Μια φράση που μας συνόδευε στα παιδικά-σχολικά μας χρόνια, αφού ακουγόταν πάντοτε σε γιορτές για την 25η Μαρτίου, σε εκδηλώσεις, σε ποιήματα ή στις παραδόσεις του μαθήματος της ιστορίας.
Ποιό είναι το λάθος σε αυτή τη φράση;
Δεν είναι άλλο από την ύπαρξη του διαζευκτικού "ή"!
Έτυχε πρόσφατα να διαβάσω τον "Καπετάν Μιχάλη" του Καζαντζάκη. Δε χρειάζεται και δεν έχω καμιά διάθεση να περιγράψω τον ήρωα του βιβλίου, αν και επί της ουσίας το αριστούργημα αυτό περιγράφει έναν ηρωικό λαό και όχι ένα πρόσωπο.
Το σημείο που χρίζει επισήμανσης και προσοχής είναι η τελευταία κουβέντα του Καπετάνιου πριν το θάνατό του: "Ελευθερία ΚΑΙ Θάνατος"!
Τώρα λοιπόν, που αντικαταστάθηκε το "Ή" από το "ΚΑΙ" όλα διορθώνονται και παίρνουν το αληθινό τους νόημα.
Αυτός που ονειρεύεται και κυνηγάει ολοκληρωτικά κάποια ιδανικά, όπως η ελευθερία, η δικαιοσύνη, η ανθρωπιά, καταρχάς δεν υπάρχει ούτε μια πιθανότητα σε αυτή την πουτάνα τη ζωή να συμβιβαστεί με αυτό το "Ή". Είναι τόσο πεπεισμένος ότι η δική του ζωή δεν αξίζει τίποτα μπροστά στο όνειρο του ΑΥΡΙΟ και στη ζωή των ΠΑΙΔΙΩΝ του, που πάντα θα βροντοφωνάζει "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ", ...ΚΑΙ Θάνατος.
Έπειτα, ο πραγματικά ασυμβίβαστος άνθρωπος, το θεριό, πάντοτε θα είναι συστημικά επικίνδυνος! Είναι η ανάγκη του αυτή ρε αδερφέ. Αυτός που πολεμάει την αδικία, που επαναστατεί, που θυσιάζεται, ποτέ δε θα σταματήσει να μάχεται. Ακόμη και αν πετύχει, όσο απίθανο κι αν είναι, το στόχο του, πάντοτε θα κρίνεται ως ΤΡΕΛΟΣ, ως ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΟΣ, ως ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ, ακόμη και για το νέο, δικαιότερο οικοδόμημα. Πάντοτε, θα αποτελεί ένα δυναμίτη έτοιμο να εκραγεί στα θεμέλια της σαπίλας που ορισμένοι θα προσπαθούν να καλλιεργήσουν.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι πάντοτε οι πραγματικοί ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ, και όχι οι λογιών λογιών τζιτζιφιόγκοι που πλασάρονται για σπουδαίοι, είναι ουσιαστικά καταδικασμένοι σε θάνατο από τα πρώτα τους βήματα. Συνήθως, αυτοί που επιβιώνουν είναι όσοι θεωρούνται δυναμικά ακίνδυνοι για το σύστημα.
Που καταλήγουμε λοιπόν;
Να είστε επικίνδυνοι και να έχετε τα ΦΡΥΔΙΑ όταν έρθει η ώρα να φωνάξετε αυτό το ΚΑΙ που κάνει τη διαφορά!
Τσάγια!!!
"πάντοτε θα κρίνεται ως ΤΡΕΛΟΣ, ως(ΚΑΙ) ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΟΣ, ως(ΚΑΙ) ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ,".....
"Συνήθως, αυτοί που επιβιώνουν είναι όσοι θεωρούνται δυναμικά ακίνδυνοι για το σύστημα."
Τα είπες όλα Συγχαρητήρια.
Υ.Γ.Συγνώμη για την παρεμβολή του ΚΑΙ στο άριστο κείμενό σου.
Φώντας
5/12/11, 8:04 μ.μ.Πολύ ωραία η οπτική σου...νομίζω όμως ότι το "ή" έγκειται ακριβώς στο ασυμβίβαστο μεταξύ σκλαβιάς- υποταγής και ζωής...δηλαδή θεωρώ πως δεν ήταν διατεθημένοι οι έλληνες να συνεχίσουν να ζουν υπό αυτών των ανδρείκελων που είχαν καταλάβει τη χώρα και έτσι δήλωναν πως Ή θα ελευθερωθεί η πατρίδα ( με όποιο κόστος) και θα συνεχιστεί η ζωή γενικότερα (και όχι απαραίτητα των ίδιων), Ή θα πεθάνουν για να πάψουν να ζουν το μαρτύριο όχι της πείνας, όχι των βασανιστηρίων, όχι του θανάτου των γύρω τους αλλά της εικόνας μιας σκλαβωμένης ελλάδας!
Αυτή η εικόνα της υποταγμένης και γονατισμένης πατρίδας, θεωρώ πως τους βασάνιζε περισσότερο από ό,τι οι εξαθλιωτικές βιωτικές συνθήκες που απόρρεαν από τον πόλεμο κι έτσι ήθελαν είτε να ελευθερωθεί ακόμη και με το τίμημα της ζωής πολλών(ακόμη και όλων) , είτε να πεθάνουν ώστε να μη συνεχίσουν να ζουν αυτήν την ελλάδα... ίσως το ένα σκέλος αυτών που σου γράφω να συνεπάγεται τον θάνατο ούτως ή άλλως...εγώ θέλω όμως να επιμείνω λίγο στην περίπτωση που η χώρα θα ελευθερωνόταν κι εκείνοι θα συνέχιζαν τη ζωή τους στην απελευθερωμένη πατρίδα που οραματίζονταν και για την οποία αγωνίστηκαν...γιατί αυτό θεωρώ πως κρύβει πίσω της το πρώτο διαζευκτικό σκέλος (ελευθερία)..κάτι το οποίο δεν μπορεί να εννοηθεί με τη συνύπαρξη ελεθερίας ΚΑΙ θανάτου!
Hakuna Matata
5/12/11, 9:23 μ.μ.Έτσι αδελφέ, όταν έρθει η ώρα. Μακάρι να βρούμε τα φρύδια, όταν έρθει η ώρα. Προς το παρόν;
ΥΓ. Ο θάνατος είναι η λύτρωση.
Iptamenos Ollandos
5/12/11, 9:26 μ.μ.Φώντα...μακάρι να μπορούσαμε να αλλάξουμε τα πράγματα ΤΩΡΑ...και ας μην ξημέρωνε η επόμενη αυγή!!!
Hakuna Matata...πολύ χαλαρό το ψευδώνυμό σου για το περιεχόμενο της σκέψης σου...ελπίζω να τα ξαναπούμε!!!
Ιπτάμενε...Θέλω να πιστεύω ότι δε θα αργήσει τόσο πολύ εκείνη η ώρα...έχει καθυστερήσει πάρα πολύ η ξαστεριά αδερφέ ήδη!!!
Θεόφραστος
6/12/11, 6:08 μ.μ.