Οι ήρωες των φτωχών

Ποιά είναι η βάση μιας κοινωνίας;

Η οικονομία. Οι οικονομικές σχέσεις μεταξύ των μελών της. Απλό και κατανοητό.

Όλα όσα στηρίζονται πάνω σε αυτή τη βάση τι συναποτελούν;

Το οικοδόμημα. Η τέχνη, ο αθλητισμός, η παιδεία, η υγεία, όλα είναι μέρη του οικοδομήματος.

Μπορεί μια σαθρή βάση να στηρίξει ένα ατσαλένιο οικοδόμημα; Δε νομίζω!

Μπορεί οποιοδήποτε μέρος του οικοδομήματος να εξελίσσεται και να αναπτύσσεται υγιώς πάνω σε ένα διαβρωμένο έδαφος; Όταν η Βασιλεία του Συστήματος ονομάζεται Κέρδος και βασιλεύει με οποιοδήποτε κόστος, πως μπορεί κάποιος να απαιτεί ή έστω να περιμένει ότι τα σχολειά, τα νοσοκομεία, τα γήπεδα θα ξεφύγουν από αυτό το μοτίβο.

Ας αφήσουμε τη γενικόλογη ανάλυση και ας βουτήξουμε στο ζουμί του θέματος που έχω στο νου μου!

Ο αθλητισμός και δει το ποδοσφαιράκι που όλοι έχουμε παίξει λίγο πολύ, δεν μπορεί λοιπόν να ξεφύγει από αυτή την κατάσταση. Τα επεισόδια είναι μέρος αυτής της κατάστασης. Οι στημένοι αγώνες είναι μέρος αυτής της κατάστασης. Τα ντοπαρίσματα είναι μέρος αυτής της σαπίλας. Οι πελατειακές σχέσεις πολιτικής και παραγόντων είναι μέρος αυτής της βρομιάς.

Ποιά η διαφορά του Ποδοσφαίρου με τα υπόλοιπα αθλήματα; Ότι είναι κατεξοχήν ΛΑΪΚΟ άθλημα, ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ άθλημα. Οι σπουδαιότεροι βιρτουόζοι της μπαλίτσας ξεκίνησαν από αλάνες και παραλίες, από παράγκες και φτώχεια. Αποτελούν ήρωες για εκατομμύρια πιτσιρικάδες, ακριβώς επειδή στη θέση τους θα μπορούσε να βρίσκεται καθένας από μας!

Αποτελεί και επαναστατικό άθλημα όμως! Οι ομάδες και οι αθλητές, κατά καιρούς, εμπλέκονται σε κοινωνικές διαδικασίες και ζυμώσεις μεγάλης σημασίας. Δεν είναι τυχαία όλα τα ονόματα των ποδοσφαιριστών που πήραν μέρος στην αντίσταση του '40!

Ο κόσμος που το παρακολουθεί αποτελεί μέρος της κοινωνίας. Δεν είναι αποκομμένος! Είναι, όχι μόνο λογικό, αλλά και αναγκαίο να εκφράζεται το λαϊκό αίσθημα μέσα στα γήπεδα, ακριβώς επειδή είναι αυτοί οι φτωχομπινέδες που στηρίζουν το άθλημα!

Ήταν λογικό να εκφραστεί η αγανάκτηση για τους πολέμους σε Γιουγκοσλαβία και Ιράκ μέσα στις εξέδρες. Ήταν λογικό να γίνει πανικός για το θάνατο του Γρηγορόπουλου μέσα στις ίδιες εξέδρες. Ήταν λογικό να βγουν πανό στήριξης στην απεργία των Χαλυβουργών από τους Οπαδούς-Αλήτες.

Ποιό είναι το κακό στην όλη ιστορία;

Ότι στο γήπεδο δεν μπορούν να εκφραστούν όσο θα έπρεπε, ή τουλάχιστον ακόμη, οι ταξικές διαφορές που υπάρχουν έξω από αυτό. Το κλίμα ευνοεί και παραπλανητικά φαινόμενα. Φαινόμενα δήθεν ενότητας μεταξύ αφεντικών και δούλων!

Έτσι, κατά καιρούς εμφανίζονται φαινόμενα βίας και στρατοί προάσπισης συμφερόντων των ποδοσφαιροπαραγόντων. Επεισόδια που σκοπό έχουν να διαφυλάξουν την "επένδυση" του Προέδρου! Το καλό της ομάδας ταυτίζεται με το καλό του επιχειρηματία; Τραγικό; Ναι, αλλά λογικότατο!

Ως το λαοφιλέστερο άθλημα, το ποδόσφαιρο αποτελεί αντικείμενο στυγνής εκμετάλλευσης από πολλές πλευρές! Από την πολιτεία, διότι μπορεί να γίνει μέσο μαζικής αποχαύνωσης. Από τα αφεντικά, διότι βγάζουν αμέσως ή εμμέσως φράγκα και μάλιστα πολλά.

Υπάρχει κόσμος λοιπόν, ο οποίος δύναται να διαχωρίσει το "καλό της ομάδας" από το "καλό του αφεντικού", αλλά υπάρχει και κόσμος για τον οποίο αυτά τα δυο ταυτίζονται! Η πρώτη μερίδα έχει διαλέξει ένα δρόμο δύσκολο, χωρίς επιβραβεύσεις και δάφνες, ενώ η δεύτερη έχει ξεβρακωθεί και περιμένει το μοιραίο! Οι δεύτεροι λοιπόν κινητοποιούνται επίσης, σηκώνοντας πανό και κλείνοντας δρόμους για να μη χάσει τα λεφτά και την επένδυσή του ο ΠΡΟΕΔΡΑΣ!!!

Στους πρώτους να ευχηθώ ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ και στους δεύτερους απλά να μιλήσω στη διάλεκτό τους βελάζοντας...ΜΠΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ

Τσάγια!!!